Copyright Aad Kalisvaart 2018

Home | Stations | Steden | Evenementen | Objectieven | Tips | Zwart & wit | Camera s | HDR fotografie | Verschillende onderwerpen | Fotoservice | E-mail

Home | Stations | Steden | Evenementen | Objectieven | Tips | Zwart & wit | Camera s | HDR fotografie | Verschillende onderwerpen | Fotoservice | E-mail

Objectieven, SMC Pentax FA* 85 mm F1.4 (IF)

Naar Home

Naar objectieven

Objectief eigenschappen

Beoordeling volgens het Pentaxforum

Opbouw

Beeldhoek APS-C

Beeldhoek Full-Frame

Vandaag heb ik bijna uitsluitend met de SMC Pentax-FA * 85mm F1.4 gewerkt. - een AF-lens maar een zeer goed gebouwde lens (alleen glas en metaal, zelfs de massieve kap). Ik kan alleen maar zeggen dat de lens echt zijn legendarische "ster" -status waarmaakte (vandaar het sterretje in de naam). Ter info: de lens is ontworpen door Jun Hirakawa, Pentax Chief Lens Designer die onlangs met pensioen is gegaan. Hij was verantwoordelijk voor nogal wat andere legendarische Pentax-lenzen (zoals de FA * 80-200 / 2.8 en de FA 77mm F1.8 Limited). De Pentax SMC P-FA 85 mm f / 1.4 IF is een geweldige portretlens. Het maakt een ondiepe scherptediepte mogelijk en is ideaal voor werken bij weinig licht. Het beschikt over een intern scherpstelsysteem om het scherpstellen soepeler en sneller te maken en wordt behandeld met de veelgeprezen SMC-coating voor maximale lichttransmissie, scherpe definitie en een hoog contrast, terwijl de weergave van overstraling en ghost wordt geminimaliseerd.

 

Allereerst is dit een FA * -lens en net als andere leden van de serie heeft hij een stevige volledig metalen constructie waardoor hij heel gemakkelijk vast te houden en te gebruiken is. De scherpstelklem optimaliseert de AF-snelheid en maakt handmatig scherpstellen kinderspel. Deze 85mm produceert een aantal van de scherpste foto's die ik heb gezien, en als deze worden gestopt tot F4 of hoger, zijn de resultaten werkelijk adembenemend. Het is een geweldige reislens voor de meer serieuze fotograaf, en ook een geweldige portretlens, dus als beeldkwaliteit een van uw topprioriteiten is, moet u deze zeker proberen te kopen. Het is echt een genot om te gebruiken - afgelopen zomer was meer dan de helft van mijn totale foto's ermee genomen. Sommigen denken misschien dat een brandpuntsafstand van 85 mm niet praktisch is bij gebruik op een spiegelreflexcamera, maar ik ben het daar niet mee eens omdat ik mezelf er zo vaak gebruik van vind.

Ik kan niets negatiefs zeggen over de optische prestaties of fysieke constructie van deze lens, maar een ding dat me stoort, is de grote lenskap. Hoewel het de lens mooi doet lijken wanneer het is bevestigd, is het erg moeilijk om achteruit te monteren voor opslag, en dus is deze lens lastig te bewaren bij het verpakken voor langere ritten, vooral omdat de lens zelf in de meeste zakjes met kleine lenzen past, zonder kap.

Deze lens heeft een andere, en betwistbaar betere optische constructie dan de A * 85 mm, die al uitstekend is om mee te beginnen.

SMC Pentax-FA * 85 mm F1.4 [IF] is ontworpen door Juna Hirakawa, als een van een reeks professionele FA-serie lenzen gemaakt aan het einde van het tijdperk van analoge spiegelreflexcamera's. Ander professioneel glas uit deze serie zijn:

 

 SMC Pentax-FA * 24mm F2.0 AL [IF]

 SMC Pentax-FA * 200mm F2.8 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 200mm F4 Macro ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 300 mm F2.8 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 300 mm F4.5 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 400 mm F5.6 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 600 mm F4 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 28-70 mm F2.8 AL

 SMC Pentax-FA * 80-200 mm F2.8 ED [IF]

 SMC Pentax-FA * 250-600 mm F5.6 ED [IF]

 

Ze zijn allemaal zeldzaam, en sommige zijn echte witte raven. Een van hun karakteristieke kenmerken is een plaat met parameters en een optisch diagram op de lenscilinder. De lens heeft een stevige constructie van metaal en glas, maar is niet afgedicht tegen stof en vocht; plastic onderdelen zijn de diafragmaring en de zonneklep; je kunt hechten aan de andere. Het heeft een bizarre bajonetvatting, die me altijd veel moeite kostte, en de zilveren afwerking van het hoesmateriaal is erg gevoelig voor krassen. Ik hield niet van de covers. Een ander controversieel element van het ontwerp is de scherpstelring, met name de manier om van automatische naar handmatige scherpstelling over te schakelen door de hele ring naar de achterkant van de lens te verplaatsen; dit is geen bijzonder handige oplossing (het was vergelijkbaar in Tokina's lenzen uit die tijd).