Ik merkte al snel dat ik deze niet kon behandelen zoals mijn andere F/1.4 "bokehmonsters", omdat de scherptediepte bij F/1.2 simpelweg te gering is voor de meeste onderwerpen. Je hebt slechts een miniem snippertje scherpte, en alles wat belangrijk is, moet precies in die ruimte passen, anders wordt het al snel gereduceerd tot de suggestie van een afbeelding. Elk klein beetje focusverlies is gemakkelijk waarneembaar op een computerscherm, maar mogelijk niet op de preview van je camera.
Natuurlijk kun je diafragmeren, maar dan ben je beter af met een F/1.4 of F/1.7.
Realistisch gezien maakt het niet uit of je de versie met of zonder halve F/stops hebt, een die gaat tot F/16 of F/22, want gebruik op een andere manier dan volledig open leidt onvermijdelijk tot de vraag: "Waarom heb ik dit grote, zware en dure stuk glas gekocht als ik het niet gebruik om de redenen die het zo groot, zwaar en duur maken?"
Ik ontdekte de beste manier om deze lens op mijn K-1 te gebruiken, net zoals ik anders een korte telelens zou gebruiken: scherpstellen op onderwerpen die iets verder weg liggen, tussen 1,5 en 3 meter, en gebruikmaken van het ongelooflijke vermogen van de 55 F/1.2 om alles wat niet in het focuspunt ligt eruit te blazen, terwijl een natuurlijke beeldhoek behouden blijft. Op die manier is het bijna een grootformaat fototoestel in zakformaat.
Iets anders dat me al snel opviel, was de ongelooflijke scherpte bij een volledig open diafragma. Deze lens legt echt een hoeveelheid detail vast waar ik versteld van stond, en ik ben er vrij zeker van dat hij de 64MP-sensor in mijn K-1 "overtreft".
Dit betekent niet dat de beelden "superscherp" zijn; je betaalt voor de F/1.2 op andere manieren: sterke paarse randen aan contrastrijke randen, een "glanzende" gloed die als een lichte waas rond de scherpe details zweeft, je kunt nog steeds zien dat ze er zijn, er is alleen een waas die het zicht belemmert.
Kortom: deze lens daagt de gebruiker uit. Het is geen eenvoudige bokehmachine en je verandert er niet zomaar in de volgende Ansel Adams mee. Hij kan ongelooflijke foto's maken met alle juiste bijvoeglijke naamwoorden dromerig, schilderachtig, surrealistisch, als olieverf op doek maar zijn uitmuntendheid beweegt zich in een dunne reeks rails. Wijk af en beelden worden al snel papperig, onscherp en saai, als een mislukt experiment.
Als je de uitdaging aandurft, een lens die absoluut anders is en je als fotograaf op de proef stelt, doe dan mee als je durft.
